آهک‌مرده

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهَک/مُرده/

اسم مرکب

اهک‌مرده

1. (ساختمان): آهکی که آب دیده و تیزی آن از بین رفته باشد.آهک کشته.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن