فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آهیز/

آهیز

  1. (قدیم): آهیختن.
    آهیز در زبان بهاری به دو گونه قابل تعبیر است؛ اول به معنی آه و نفرینی که تو کردی. دوم قابل تجزیه به آ - هیز که هیز در زبان فارسی و بهاری به معنی روسپی است.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن