آه‌و‌افسوس

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهُ/اَفسوس/

اسم مرکب

آه‌و‌افسوس

1. (مجاز): ناله و زاری.

   وقتی به صورت معشوقی رنج کشیده درآمده، آه و افسوس سر داده. جعفر شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن