آوانگاری‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آوانگاری/کردَن/

مصدر فعل متعدی

آوانگاری‌کردن

1. (زبان‌شناسی): نوشتن کلمات زبان با خط آوانگار. آوانگاری.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن