آوردگاه

فارسی

آوردگاه عاشورا

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آوَرد/گاه/

اسم مرکب

آوردگاه

1. (قدیم): میدان جنگ، عرصه کارزار، رزمگاه، آوردگه.

   شگفت آمدش، گفت از ایران سپاه/ چنین دختر آید به آوردگاه. «فردوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین