آوند‌چوبی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آوَندِ/چوبی/

اسم مرکب

آوندچوبی

1. (گیاهی): بافت استحکام بخش و رساننده آب و املاح در گیاهان آوندی.
2. حوزه: [زیست‌شناسی- علوم گیاهی]: لولۀ ممتد عمودی در برخی گیاهان که از یاخته‌های نسبتاً پیشرفتۀ نای‌ مانند تشکیل شده است و شیره خام در آن جریان دارد. مترادف چوب‌آوند.

برگردان ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: vesse

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن

«آوند چوبی» هم‌ارزِ «vessel 1»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶