آپارتمان‌نشینی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آپارتِمان/نِشینی/

حاصل مصدر

آپارتمان‌نشینی

1. سکونت در آپارتمان.

   فرهنگ‌ آپارتمان نشینی ندارد.

مترادف‌ها

• آپارتمانی، آپارتمان‌نشین، آپارتمان‌سازی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن