آکفت

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آگفت

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آکِفت/
• /آگِفت/
• /آگَفت/

اسم مرکب

آکفت

1. (قدیم): بلا، محنت، آزار. آسیب، صدمه، آفت.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین
• فرهنگ عمید