آکور

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /آکُر/

اسم

آکور

1. (موسیقی): هم طنینی پیش از دو صدا با ارتفاع صوتی متفاوت. آکورد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن