آکورد

فارسی

گونه های دیگر نوشتاری

• آکرد

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /آکورد/

اسم

آکورد

1. حوزه: [موسیقی]: چند صدای موسیقایی هم‏زمان و هماهنگ که براساس قواعد معینی اجرا شوند.

منابع

«آکورد» هم‌ارزِ «chord 1»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰