آکورد‌گرفتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آکُرد/گرفتَن/

اسم مرکب

آکوردگرفتن

1. (موسیقی): نواختن آکورد.

   بیژن برای دست گرمی، چند آکورد مختلف روی گیتار می‌گیرد. «دیانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن