آکوستیکی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آکُسْ/تیکی/

صفت نسبی

آکوستیکی

1. (فیزیک): منسوب به آکوستیک، مربوط به آکوستیک.
2. (حوزه فیزیک): مربوط به صوت یا ناشی از صوت متـ . صوتی.

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: acoustic

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن

«آکوستیکی» هم‌ارزِ «acoustic»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴