آگه‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آگَه/کردن/

مصدر فعل متعدی

آگه‌کردن

1. (شاعرانه): آگاه، آگاه‌کردن.

   بکردم تو را آگه از کار شاه/ مرا باشد از این نهفتن گناه. «فردوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن