آیناق

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /آی/ناق/

صفت

آیناق

1. فهم، شعور، درک.

   آیناق یانی‌نَن گِچ می‌یِد.

   فهم از کنارش نگذشته. کنایه از کسی که بی‌تفاوت از رفتار و کردار خویش، در قِبال دیگران است.

مترادف‌ها

• آینهَ