آینه
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- فارسی
آوایش
ویرایش- /آیِنِه/
اسم
ویرایشآینه (فیزیک)
- نوعی سطح صیقلی که نور رسیده از هر جسم را چنان بازمیتاباند که تصویری از آن جسم تشکیل شود.
- هر چیز بسیار صاف و براق. آیینه، آئینه.
اسم
ویرایشآینه (تصوف)
- دل عارف که حقایق در آن منعکس میشود.
اسم
ویرایشآینه (مجاز)
- جایی که در آن چیزی ظاهر میشود. محل ظهور و تجلی.
اسم
ویرایشآینه (بازی)
- در قاپبازی حالت قرار گرفتن قاپ به وضعی که نتوان حکم کرد که کدامیک از نقشهای چهارگانه، در بالا قرار گرفته است.
اسم
ویرایشآینه (قدیم) (موسیقیایرانی)
- نوعی طبل یا زنگ که از پشت فیل معمولا در جنگ به صدا درمیآوردهاند.
برگردانها
ویرایشترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
ویرایش- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8