عارف
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
آوایش ویرایش
- /عارِف/
صفت
ویرایش
عارف
- (تصوف): آنکه از راه ریاضت و تهذیب‌نفْس و تفکر، به معرفت خداوند دست می‌یابد. آنکه نسبت به چیزی آگاهی دارد.
- شناسنده، دانا، آگاه، دانشمند.
- خدا‌شناس.
مترداف‌ها ویرایش
––––
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن