فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /زاهِد/

  صفت ویرایش

زاهد

  1. (تصوف): سجاده‌نشین، آنکه از دنیا و بهره‌های آن رویگردان است و مدام در حال عبادت و ذکر است.
  2. پارسا، پرهیزکار، عابد، آن‌که دنیا و خوشی‌های آن را برای آخرت ترک می‌گوید.

مترادف ها ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن