ذکر
(ذِ)
فارسی
ویرایشریشهشناسی
ویرایشمصدر متعدی
ویرایش- یاد کردن، بیان کردن.
(اِم
- یادآو
ریشه
ویرایش- نام، آوازه.
- شرح حال، ترجمة احوال.
- پند، موعظه. ؛~ جمیل یاد نیکو. ؛ ~ خیر یاد نیکو. ؛ ~ جلی ذکری که صوفیان به آواز بلند ادا کنند. ؛~ خفی ذکری که صوفیان در دل گویند. ؛~ مصیبت بیان کردن مصائب ائمه به ویژه امام حسین (ع)
- ~خیر کسی را گفتن از وی به نیکی یاد کردن.
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
(ذُ)
ریشه‌شناسی
ویرایشاسم
ویرایش- یادگار.
- حفظ.
(اِم
صفت
ویرایش- تذکر، یادآو
ریشه
ویرایشمنابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
(ذَ کَ)
ریشه‌شناسی
ویرایشاسم
ویرایش- نر، نرینه.
جمع
ویرایش- ذکور.
- آلت تناسلی مرد.
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
-
عربی
ویرایشبرگردانها
ویرایش- انگلیسی
- recitation