فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /عابِد/

عابد

  1. (تصوف): پرستنده، عبادت کننده، سجاده‌نشین. آنکه بیشترین اوقات زندگی‌اش را به عبادت خدا و خلوت و مناجات با او می‌گذراند. پرستنده چیزی یا کسی.

مترادف‌ها

ویرایش

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن