موبد
فارسی
ویرایش
ریشه لغت
ویرایش- پهلوی
| ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ موبد دارد |
آوایش
ویرایش- /موبَد/
اسم خاص
ویرایش
موبد (ادیان)
- روحانی دین زرتشتی، احتمالا تلفظ درست در زبان معیار باستان «مَوبَد» بوده یعنی مانند گربه مدام مَومَو کردن، روضه خوان، مصیبت‌گو.
- چو بشنید موبد پیام درشت.....زمین را ببوسید و بنمود پشت. «شاهنامه»
واژه‌های مشتق شده
ویرایش
| *نویسه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین/ شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5