فارسی ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • نیاهندوایرانی

آوایش ویرایش

  • /آئی/نِه/

  اسم ویرایش

آئینه

  1. شیشه‌ای که یک طرف آن با جیوه پوشانده شده، و منعکس کننده اشیاء پیرامون است.
    آئینه در زبان معیار باستان مفهومی غیر از این داشته، و به معنی حامله‌ای است که در ماه جاری امکان زادن و فارق شدن داشته است.

––––

برگردان‌ها ویرایش