آینه‌دوزی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آینه/دوزی/

حاصل مصدر

آینه‌دوزی

1. در خیاطی، قرار دادن قطعه‌های کوچک آینه بر روی پارچه گلدوزی شده و وصل کردن آنها به پارچه.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن