آینه‌کاری‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آینه/کاری/کردَن/

مصدر فعل متعدی

آینه‌کاری‌کردن

1. با قطعه‌های کوچک آینه نقش و نگار دادن بجایی.

   سقف را آینه کاری کرده‌اند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن