ابتثی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبتَثی/

صفت نسبی

ابتثی

1. مرتب شده بر مبنای ترتیب ابتث مقابل ابجدی.

   فرهنگ‌های ابتثی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن