ابتکار‌عمل

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِبتِکارِ/عمل/

اسم مرکب

ابتکار‌عمل

1. توانایی پیش‌قدم شدن در کاری یا انجام آن مطابق خواست خود.

   در جنگ، ما ابتکار عمل را بدست گرفتیم.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن