ابدان

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبدان/

اسم

ابدان (قدیم)‎

1. بدن‌ها، تن‌ها. جمعِ بدن.

   عقل کامل در ابدان سالمه متمکن می‌شود. «طالبوف»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین