ابرو‌گره‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبرو/گِره/کردن/

اسم مرکب

ابرو‌گره‌کردن (مجاز)‎

1. اخم کردن. ابرو تابیدن.

   ابرو گره خواهی کرد و چهره درهم خواهی کشید. «محمدقاضی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن