ابزار‌دست

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبزار/دَست/

اسم مرکب

ابزاردست (گفتگو)‎ (مجاز)‎

1. وسیله لازم برای انجام کاری خاص.

   این آچار ابزار دستم است، نمی‌توانم به تو امانت بدهم.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن