ابعد

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبعَد/

صفت

ابعد (ادبی)‎ (قدیم)‎

1. جمعِ ابا؛ ماضی، ماضی ابعد.
2. (قدیم): دورتر، دورترین.
3. (ترکی): خویشاوند دور، بیگانه. خیانتگر، خائن. خیر، فایده.

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: farthermost

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین