ابلق
فارسی
ویرایشگونههای دیگر نوشتاری
ویرایشریشه لغت
ویرایش- فارسی
آوایش
ویرایش- /اَبلَق/
صفت
ویرایشابلق
- دو رنگ بویژه سیاه و سفید. پیس، پیسه. مجازاً روزگار، زمانه. ابلک هم گویند.
- (گیاهی): ویژگی گیاهی که بخشی از هر یک از برگهای آن سفید و بخش دیگر آن سبز است.
- (قدیم): اسب، اعم از اینکه دو رنگ و سیاه و سفید باشد یا نباشد.
- (قدیم): پَر سیاه و سفیدی که پهلوانان و عیّاران و جوانان به گوشه کلاه خود میزدند.
واژههای مشتق شده
ویرایشبرگردانها
ویرایشترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
ویرایش- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین