فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فرانسوی

آوایش

ویرایش
  • /اُبوا/

ابوا (موسیقی)

  1. ساز بادی چوبی شامل یک قسمت دهنی با قَمیش، بدنه سه قسمتی مخروطی یا استوانه‌ای شکل، و سوراخ‌های پوشیده شده با کلید.
  2. حوزه: [موسیقی]: سازی از گونۀ سُرناها.

برگردان ها

ویرایش
ترجمه
  • انگلیسی: oboe

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن

«اُبوا» هم‌ارزِ «oboe»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰