فردوسی

حکیم ابوالقاسم فردوسی خالق شاهنامه

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ فردوسی دارد

آوایش

• /فِردِوسی/

اسم

فردوسی

1. منسوب به فردوس، اهل فردوس (اهل بهشت) لقب شاعر نامدار و مشهور ایران حکیم بوالقاسم فردوسی طوسی متولد ۳۲۹ هجری قمری و وفات ۴۱۶ هجری قمری، از اهالی طوس خراسان.

1. شاهنامه منظومه بزرگ فردوسی، نمایشنامه‌ گسترده‌ای است از زندگی پر ماجرای انسان از هبوط تا عروج و هدایتی است جمله آدمیان را از دوزخ تا بهشت که راهنمای آن فروغ ایزدی یعنی خرد است.

   توانا بوَد هر که دانا بوَد.....ز دانش دل پیر بُرنا بوَد

منابع

• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5