اتابکی

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /اَتابَکی/

حاصل مصدر

اتابکی (قدیم)‎

1. مقام و رتبه اتابک.

   منصب اتابکی ... بنام او منشور به توقیع پیوست. آقسرایی»

2. عمل و شغل اتابک.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن