اتصال‌آهن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِتصال/آهن/

اسم مرکب

اتصال‌آهن (فنی)‎

1. سیم منفی باتری خودرو که برای صرفه‌جویی در سیم‌کشی به بدنه وصل می‌شود. اتصال بدنه.
2. (برق): اتصالی کردن هر دستگاه بر اثر عبور جریان از بدنه آن ؛ تماس سیم‌های لخت برق‌دار با بدنه دستگاه.

مترادف‌ها

• اتصال، اتصالات، اتصال بدنه، اتصال ثابت، اتصال سپری، اتصال گویسان، اتصال دادن، اتصال داشتن، اتصال دهندگی، اتصال دهنده نر، اتصال لب‌به‌لب، اتصال شلنگ ترمز، اتصال متقابل سامانه‌های باز

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن