اتصال‌بدنه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِتصال/بَدَنه/

اسم مرکب

اتصال‌بدنه (فنی)‎

1. سیم منفی باتری خودرو که برای صرفه‌جویی در سیم‌کشی به بدنه وصل می‌شود. اتصال آهن.
2. (برق): اتصال یک سیم سوم علاوه بر دو سیم فاز و نول از بدنه دستگاه به زمین. سیم اِرت.

مترادف‌ها

• اتصال، اتصالات، اتصال آهن، اتصال ثابت، اتصال سپری، اتصال گویسان، اتصال دادن، اتصال داشتن، اتصال دهندگی، اتصال دهنده نر، اتصال لب‌به‌لب، اتصال شلنگ ترمز، اتصال متقابل سامانه‌های باز

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن