اتم

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /اَتُم/

اسم

اَتُم (شیمی)‎ (فیزیک)‎

1. کوچکتر ذرّه سازنده هر عنصر شیمیایی که همه خواص آن عنصر را داشته باشد.
2. کوچکترین جزء یک عنصر که خواص آن عنصر را دارا می‌باشد و با چشم دیده نمی‌شود.

صفت

اَتَمّ

1. تمامتر، کاملتر.

   کدام اسباب عبادت و طاعتی است که به وجه اَتَمّ و اکمل ... موجود نباشد.‌ «جمال‌زاده»

کهن‌واژه

اَتِم

1. اَتُم یا اَتَمّ ممکن است در زبان معیار باستان بصورت اَتِم تلفظ شده باشد؛ اَتِم در زبان بهاری به معنی گوشت خودم است.

---

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس