اتمام‌حجت

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِتمام/حُجَّت/

اسم مرکب

اتمام‌حجت

1. تمام کردن حجت بر خصم، اولتیماتوم. اتمام حجت کردن.

   تصمیم گرفته بود که او را بزنی بگیرد و برای اتمام حجت با پدرش داخل مذاکره شد. «صادق هدایت»

مترادف‌ها

• اتمام، اتمام یافتن، به اتمام رساندن، به اتمام رسیدن، به اتمام رفتن

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن/ فرهنگ لغت معین