آتون
- (قدیم): کوره آجرپزی و آهکپزی. تون، گلخن، گلخن گرمابه.[۱]
- تنور گچپز و نانپز، کوره آهکپزان.
- آتشدان آهنین.
- ↑ از عربی أتّون، از سریانی (ʾattūnā) ܐܬܘܢܐ؛ یا شاید از ایرانی میانه ātōn < *ātawan*، مربوط به سغدی ātapan «کوره».
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن
