اتو‌کش

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اُتو/کِش/

صفت

اتوکش

1. آنکه لباس‌ها را اتو می‌کند.

   دستگاه اتو بخار برای اتوکش‌ها آمد. «جعفر شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن