اثربخشی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَثر/بَخشی/

حاصل مصدر

اثربخشی

1. اثر بخشیدن. تأثیر.

   در اثربخشی دارو تردید داشت.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن