اثرپذیرنده

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَثر/پَذیرَنده/

صفت

اثرپذیرنده

1. اثرپذیر.

   کیفیت‌ها اثر کننده است و گوهرها اثرپذیرند. «جرجانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن