اجتماعیه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِجتماعیه/

صفت نسبی

اجتماعیه

1. اجتماعی.

   بحث او درباره خلیفه و امام و سیاست مملکت و اخلاقِ هیئت اجتماعیه است. «مجتبی مینوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن