اجنبیه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَجنَبیه/

صفت

اجنبیه (قدیم)‎

1. اجنبی.
2. (فقه): ویژگی زنی که نکاح با او جایز است.

   پس آنگه زنی اجنبیه آن طفله را شیر داد. «ابوالفضل رشیدالدین میبدی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن