احترام‌انگیز

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /احترام/انگیز/

صفت

احترام‌انگیز

1. ایجاد کننده حس احترام در انسان.

   قیافه‌ای بس گیرا و موقر و احترام انگیز داشت. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن