احرارالفارس

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحرارالفارس/

اسم مرکب

احرارالفارس (قدیم)‎

1. نامی که به مردم فارس و توسعاً به ایرانیان اطلاق می‌شد.

   مردم پارس را احرارالفارس نوشتندی، یعنی آزادگان پارس. «ابن بلخی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن