اختر‌کاویان

فارسی

ریشه‌ لغت

• شاهنامه

آوایش

• اَختر/کاویان/

اسم مرکب

اخترکاویان

1. یا پرچم کاویان که منسوب به کاوه آهنگر بود، بعد از کاوه، پرچم رسمی پادشاهان ایران باستان گشت. درفش‌ کاویان.

   همان پنج موبد از ایرانیان/ برافروختند اختر کاویان. «فردوسی»

منابع

• شاهنامه