اختر شمار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَختَر/شمار/

صفت

اخترشمار (قدیم)‎ (احکام‌نجوم)‎

1. انکه برمبنای مطالعه احوال ستارگان، از وقایع آینده یا سرنوشت اشخاص خبر می‌دهد، عالِم احکام نجوم، ستاره شمار.
2. (مجاز): آنکه شب بیدار می‌ماند.‌ اختر شمردن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن