اختر شمردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَختر/شِمُردَن/

اسم مرکب

اخترشمردن (قدیم)‎ (مجاز)‎

1. بیدار بودن، بیخوابی کشیدن در شب.

   ز چشم من بپرس اوضاع گردون/ که شب تا روز اختر می‌شمارم. «حافظ»

منابع

• فرهنگ بزرگ سحن