اختر

ستاره‌ها

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ اختر دارد

آوایش

• [اَخ/ تَر]، [æxtæɾ]

اسم

اختر

1. ستاره، کوکب، نجم. طالع، بخت، اقبال

   درفش و سنان سپهبد به پیش ..... همان گردش اختر بَد به پیش

صفت

1. ستاره شناس، منجم.

ریشه شناسی ۲

• بهاری

آوایش

• [آخدار]

اسم

1. جستجو، کاوش، دنبال چیزی گشتن به قصد یافتن. اختر باید همین مضمون را داشته باشد یعنی شب‌ها منجم چشم به آسمان دوختنه و اوضاع کواکب را رصد نماید.
2. آخدار تاپ.
3. بگرد پیدا کن.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5

---

برگردان‌ها

ستاره — ستاره را ببینید

• انگلیسی: star
• nova
• collimator
• canna