اختیار

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِختیار/

اسم مصدر

اختیار

1. آزادی عمل، قدرت اراده. میل و خواست. گزیدن، انتخاب کردن. آزادی عمل.
2. (فلسفه): حالت ارادی انسان برای انجام دادن کاری یا ترک آن.
3. (تصوف): حالتی که در آن، سالک اراده خالق را بر اراده خود ترجیح می‌دهد و به آن عمل می‌کند.

واژه‌های مشتق شده

• اختیاراً، اختیاری، اختیارات، اختیاردار، اختیارنامه

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین